صدای دهان

دهان علاوه بر این که اولین بخش در فرایند گوارشی انسان محسوب می گردد، محلی برای تولید صدا و برقرار کردن ارتباط نیز می باشد. مکانیزم تولید صدا در انسان شامل بخش های حنجره، تار های صوتی، زبان، دندان و لب ها می گردد و با عبور هوا از میان آن ها، ما قادر به صحبت کردن، آواز خواندن، خندیدن، فریاد کشیدن و... می باشیم. تارهای صوتی و حنجره صدا را تولید کرده سپس حروف و کلمات توسط زبان، دندان و لب ها ادا می شوند. تفاوت طریقه عبور دادن نفس از بین دندان و لب ها و همچنین حرکات عضلات زبان، تفاوت بین آوا های زبان را می سازند.

تولید صدا به عنوان راهی برای برقراری ارتباط تنها مختص انسان نبوده و در سایر حیوانات نیز دیده می شود. انتقال پیام، جفت یابی و ترساندن دشمن از کابردهای تولید صدا با دهان در حیوانات به شمار می رود. انسان ها نیز با استفاده از دهان خود می توانند پیام های متفاوتی را به شنونده انتقال دهند. اما هر صدایی که از دهان تولید می شود، لزوما به منظور ارتباط برقرار کردن و یا رساندن پیام نمی باشد. صدای سرفه و عطسه که با خارج شدن ناگهانی هوا همراه می باشد، از این نوع صدا ها به شمار می آیند.

کاربردهای افکت صدای دهان

از جمله صداهایی که توسط دهان تولید می شود می توان به خندیدن، گریه کردن، آه کشیدن، گلو صاف کردن، بوسه، جیغ و فریاد و ملچ ملوچ هنگام خوردن غذا اشاره کرد. در هر رسانه ای، اعم از فیلم، سریال، برنامه تلوزیونی، انیمیشن و ... که اجزای تشکیل دهنده آن، انسان ها ( یا حیواناتی که نماد شخصیت های انسانی در کارتون ها هستند) می باشند، ممکن است هر کدام از این صداهای مخصوص دهان که پیش تر به آن ها اشاره شد، شنیده شود. به عنوان مثال، صدای جیغ و فریاد در فیلم های ژانر ترسناک و هیجان انگیز بکار برده شده و بیننده را به وجد می آورد. درست است که اغلب این صدا ها توسط خود بازیگران و یا صداگذاران انیمیشن قابل اجرا بوده و نیازی به استفاده از فایل های آماده صوتی نمی باشد. با این حال برخی از صدا های دهان، مانند خنده شیطانی یک مرد و یا جیغ بسیار بلند یک دختر بچه، صدا هایی هستند که بهتر است برای خلق یک صحنه با کیفیت، بعدا به صورت فایل های آماده به فیلم افزوده شوند. همچنین، صحنه ای را در نظر بگیرید که در آن بازیگران در حال صحبت بوده و صدای خنده های آرام رهگذران شنیده می شود. در این مواقع نیز بهتر است از صداهای آماده برای خنده های رهگذران استفاده گردد، چرا که لازم است تا تمرکز صدابردار تنها بر روی ضبط دیالوگ بازیگران باشد تا با بالاترین کیفیت به گوش مخاطب رسیده شود. از طرفی دیگر تولید صدا هایی مانند عطسه، سرفه و فریاد توسط بازیگران خردسال ممکن است به خوبی اجرا نشود. بنابراین فایل های صوتی صدای دهان برای طبیعی تر نمودن صحنه فیلم، مفید هستند.

از جمله صداهایی که توسط دهان تولید می شود می توان به خندیدن، گریه کردن، آه کشیدن، گلو صاف کردن، بوسه، جیغ و فریاد و ملچ ملوچ هنگام خوردن غذا اشاره کرد. در هر رسانه ای، اعم از فیلم، سریال، برنامه تلوزیونی، انیمیشن و ... که اجزای تشکیل دهنده آن، انسان ها ( یا حیواناتی که نماد شخصیت های انسانی در کارتون ها هستند) می باشند، ممکن است هر کدام از این صداهای مخصوص دهان که پیش تر به آن ها اشاره شد، شنیده شود. به عنوان مثال، صدای جیغ و فریاد در فیلم های ژانر ترسناک و هیجان انگیز بکار برده شده و بیننده را به وجد می آورد. درست است که اغلب این صدا ها توسط خود بازیگران و یا صداگذاران انیمیشن قابل اجرا بوده و نیازی به استفاده از فایل های آماده صوتی نمی باشد. با این حال برخی از صدا های دهان، مانند خنده شیطانی یک مرد و یا جیغ بسیار بلند یک دختر بچه، صدا هایی هستند که بهتر است برای خلق یک صحنه با کیفیت، بعدا به صورت فایل های آماده به فیلم افزوده شوند. همچنین، صحنه ای را در نظر بگیرید که در آن بازیگران در حال صحبت بوده و صدای خنده های آرام رهگذران شنیده می شود. در این مواقع نیز بهتر است از صداهای آماده برای خنده های رهگذران استفاده گردد، چرا که لازم است تا تمرکز صدابردار تنها بر روی ضبط دیالوگ بازیگران باشد تا با بالاترین کیفیت به گوش مخاطب رسیده شود. از طرفی دیگر تولید صدا هایی مانند عطسه، سرفه و فریاد توسط بازیگران خردسال ممکن است به خوبی اجرا نشود. بنابراین فایل های صوتی صدای دهان برای طبیعی تر نمودن صحنه فیلم، مفید هستند.

در بازی های کامپیوتری که کاراکتر اصلی آن انسان ها و یا حیواناتی با شخصیت انسانی هستند، هر کدام از این فایل های صوتی صدای دهان برای ابراز احساسات مختلف مانند شادی، ناراحتی، ترس، خستگی و غیره بکار می روند. بدین ترتیب بازی کننده بهتر می تواند با احساسات کاراکتر بازی ارتباط برقرار کرده و از بازی خود لذت ببرد. استفاده از اصوات دهان در نمایش های زنده برای صدا هایی که بازیگران خود قادر به تولید آن نمی باشند نیز ضروری است.