صدای ابزار آلات

در پی ماشینی شدن کار ها در دهه های اخیر، ابزار آلات و دستگاه های گوناگونی تولید و بهره وری گردیده اند. این دستگاه های ماشینی معمولا نسخه ماشینی ابزاری هستند که در گذشته با دست و نیروی انسانی بکار گرفته می شدند. به عنوان مثال، اره برقی نمونه ماشینی اره های دستی و فلزی است که در نجاری ها و کارگاه های مختلف چوب آن را مشاهده می کنیم. ماشین تایپ نیز مثالی دیگر از ابزار هایی می باشد که کار نوشتن را برای بشر آسان تر و سریع تر کرده است. این ابزار آلات ماشینی اغلب به کمک نیروی الکتریسیته کار می کنند و نسبت به نمونه‌ی دستی آن ها، صدای بیشتری نیز تولید می نمایند. اما برخی از ابزار آلات هم هستند که تنها به نیروی انسانی احتیاج دارند، اما در عین حال انرژی کمتری هم مصرف می کنند. قیچی و چکش از این دسته ابزار آلات می باشند.

صداهای تولید شده توسط ابزار آلات و دستگاه ها، اغلب بلند و گوش خراش بوده و در مدت طولانی، غیر قابل تحمل می شوند. صداهای ابزارآلاتی که حتما تاکنون بارها به گوشتان خورده است، شامل موارد زیر می گردد:

• زدن چکش بر روی میخ
• اره برقی روشن و در حال بریدن قطعات
• موتور دستگاه های ماشینی
• دریل برقی روشن
• نوشتن با ماشین تایپ
• کار کردن با چرخ خیاطی

بریدن پارچه یا کاغذ به وسیله قیچیکاربرد صدای ابزار آلات

همان طور که اشاره شد، صدای ابزار آلات و دستگاه های ماشینی گوش خراش و  بلند بوده و از شنیده شدن باقی اصوات جلوگیری می کند. پس در فیلم هایی که بازیگران آن، در حال کار با اره برقی، چکش، دریل و... هستند، چطور صدای بازیگران واضح تر از اصوات تولید شده توسط این ابزار ها به گوش می رسد؟ واقعیت این است برای ارائه یک فیلم، سریال و یا هر ویدئو دیگری با کیفیت صدای بالا، این صدا ها برای ضبط شدن مناسب نبوده و بعدا در تدوین به فیلم اضافه می گردند. در این صحنه ها، بازیگران باید از حد معمول بلند تر صحبت کنند تا روشن بودن دستگاه و یا کار کردن با ابزار آلات بهتر و طبیعی تر نمایش داده شود.

در بازی های کامپیوتری نیز از این ابزار آلات و ماشین ها به کررات استفاده شده و بازی کنندگان به طرق مختلف از آن ها بهره می برند. به همین دلیل، استفاده از صدای ابزار آلات در بازی های کامپیوتری بسیار پر اهمیت بوده و به هیجان و جذابیت بازی می افزاید. در غیر این صورت بازی کننده نمی تواند با بازی خود ارتباط برقرار نماید.

در صحنه ای از نمایش زنده، هنگامی که بازیگر تئاتر در حال دوختن یک لباس با چرخ خیاطی می باشد، اثرگذاری و طبیعی شدن صحنه مستلزم پخش صدای آماده چرخ خیاطی است. درست است که بازیگران برای افزایش قدرت صدای خود، مدت ها با استفاده از روش های مختلف، تمرین می کنند تا صدایشان به گوش بینندگان در انتهای سالن نیز برسد. اما در هم آمیختن صدای بازیگران با صدای چرخ خیاطی و یا هر ابزار آلات دیگری که در نمایش استفاده می گردد، صحنه‌ی جالبی را خلق نکرده و تمرکز بینندگان را از بین می برد. بنابراین برای داشتن یک اجرای جذاب و مطلوب، لازم است تا از صداهای ابزار آلات در نمایش بهره برده شود.